Terapia przebarwień (skóra hiperpigmentacyjna)

Pigmentacja skóry, włosów oraz tęczówek oczu jest uzależniona od ilości melaniny (barwnika) w keratynocytach, czyli komórkach naskórka.

Melanina – cenny pigment ochronny organizmu

Wyróżnia się 2 rodzaje barwnika skórnego – melaniny:

– Eumelaninę, nadającą kolor brązowo-czarny.

– Feumelaninę, o kolorze żółto-czerwonym.

Ilość i stosunek poszczególnych typów melaniny są odpowiedzialne za konkretny kolor skóry u człowieka.

Obecność melaniny jest bardzo ważna dla organizmu człowieka, ponieważ spełnia funkcje:

• Ochronną przed promieniowaniem ultrafioletowym. Ta funkcja jest przypisywana głównie eumelaninie.
• Neutralizującą wolne rodniki tlenowe, odpowiedzialne za starzenie się skóry.
• Zwiększającą odporność skóry na oparzenia słoneczne czy zmiany nowotworowe poprzez widoczną opaleniznę, która chroni głębsze warstwy skóry przed kolejną dawką promieniowania UV.
• Termoregulacyjną.
• Wspomagającą regulację syntezy witaminy D3, tak istotnej dla ludzkiego organizmu.

Melanogeneza- proces tworzenia melaniny

Proces powstawania pigmentu, zawartego w skórze, włosach i tęczówce oka jest wieloetapowy. Nazywa się go melanogenezą. Melanocyty to komórki znajdujące się w warstwie podstawnej naskórka. W nich z kolei mieszczą się melanosomy, które syntetyzują melaninę z aminokwasu tyrozyny. Pod wpływem czynników genetycznych, hormonów oraz promieniowania UV melanosomy pękają i barwnik migruje poprzez wypustki do komórek kolejnych warstw naskórka. Kiedy melanina dotrze do warstwy rogowej naskórka, zostaje wraz z nim złuszczona- co wyjaśnia nietrwałość opalenizny.

Kiedy powstają przebarwienia?

Przebarwienia to inaczej hiperpigmentacje. Pojawiają się, kiedy w danym miejscu nagromadzi się zbyt dużo barwnika. Na powstawanie przebarwień mają wpływ głównie czynniki warunkujące produkcję melaniny (genetyka, hormony, promieniowanie UV).

 

Rodzaje przebarwień

1. Ze względu na lokalizację nadmiernej ilości melanocytów wyróżniamy przebarwienia:

• Naskórkowe.
• Skórne, gdzie melanocyty zlokalizowane są w warstwie brodawkowatej skóry właściwej.
• Mieszane, gdzie barwnik gromadzi się zarówno w naskórku, jak i skórze.

Kluczowa przy likwidacji przebarwień jest właściwa diagnoza, ponieważ pozwala na dobranie odpowiedniej głębokości działania wiązki laserowej.

1. Ze względu na rodzaj wyróżniamy:

• Piegi to liczne drobne, nieregularne, jasno – lub ciemnobrązowe plamki powstające pod wpływem światła słonecznego. Najczęściej występują na skórze twarzy i na kończynach górnych. Pojawiają się we wczesnym dzieciństwie, ok. 2 roku życia, następnie wraz z wiekiem stopniowo ich przybywa. Natomiast w starszym wieku ilość piegów zwykle maleje. Piegi są gładkie, nie wystają ponad poziom skóry. Przyczyną brązowego zabarwienia jest nadmiar melaniny, przy prawidłowej ilości melanocytów. Powstawanie piegów jest uwarunkowane genetycznie i dziedziczy się jako cecha autosomalna, dominująca. Pod wpływem światła słonecznego piegi stają się ciemniejsze i bardziej widoczne.
• Ostuda (melasma) to jedno z najczęstszych przebarwień występujących głównie u kobiet. Pojawia się najczęściej po 30 roku życia. Rola czynników powodujących to schorzenie nie jest do końca wyjaśniona. Ostudy wyglądają jak nieregularne przebarwienia, ostro ograniczone brązowe plamy bez oznak zapalenia. Występuje na twarzy (czoło, policzki, wargi górne). Symetria ognisk sprawia, że przybiera ona wygląd maskowaty. Najczęściej występuje w czasie ciąży oraz podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
• Plamy soczewicowate (starcze) zostały tak nazwane z powodu swojego wyglądu zbliżonego do ziaren soczewicy. Są to okrągłe lub owalne, wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry, niewielkie plamki w kolorze od jasnego brązu do koloru prawie czarnego. Najczęściej pojawiają się między 30 a 50 rokiem życia. W miarę upływu czasu plamy te mogą się powiększać i przybierać coraz ciemniejsze zabarwienie.

Tworzą się w miejscach nieosłoniętych przed działaniem promieniowania ultrafioletowego (również tego z solarium). Zdarzają się także plamy soczewicowate złośliwe, które są często przyczyną czerniaka złośliwego. Charakteryzują się one ciemnym zabarwieniem, czasami dany obszar jest nieregularnie zabarwiony, są to zmiany wypukłe. Plamy soczewicowate zlokalizowane są głównie na twarzy, grzbietach dłoni i szyi, a także przedramionach i podudziach.

• Przebarwienia pozapalne mogą wystąpić w miejscach, gdzie wcześniej występowały zmiany trądzikowe, niektóre wysypki skórne (np. ospa wietrzna), oparzenia słoneczne, uczulenia oraz urazy.
• Przebarwienia polekowe mogą się tworzyć na skutek przyjmowania leków takich jak: tetracykliny (minocyklina, doksycyklina) czy niesteroidowe leki przeciwzapalne (paracetamol, salicylany). W związku ze stosowaniem leków przeciwmalarycznych, leków cytotoksycznych (np. hydroksymocznik, fluorouracyl), leków psychotropowych (fenotiazyny, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne), leków kardiologicznych (amiodaron) i innych;
  pacjenci niejednokrotnie stosują kilka leków równocześnie i wówczas ustalenie przyczyny zmiany zabarwienia skóry jest problematyczne. Przebarwienia polekowe stanowią około 10-20% wszystkich przypadków nabytych przebarwień skóry.
• Odczyny fototoksyczne powstają na skutek kontaktu z substancją fotouczulającą, a następnie wystawienia skóry na Słońce. Substancjami fotouczulającymi mogą być rośliny (np. koper, seler, dziurawiec, arcydzięgiel), olejek bergamotowy, leki (np. uspokajające, hormonalne, moczopędne, antybiotyki) oraz zioła.

Kto jest w grupie ryzyka?

Poza osobami, które nie zabezpieczają skóry przed nadmierną ekspozycją na promieniowanie słoneczne, na powstawanie przebarwień narażone są osoby przyjmujące leki (również tabletki antykoncepcyjne) oraz zioła światłouczulające. Choroby wątroby, tarczycy oraz nadnerczy również sprzyjają powstawaniu hiperpigmentacji. Kolejną grupą są osoby, doświadczające zmian hormonalnych, takich jak okresy ciąży i menopauzy.

Działanie terapeutyczne na przebarwienia

W terapii przebarwień bardzo ważne jest działanie na uprzednio zdiagnozowaną przyczynę problemu i jego lokalizacje. W usuwaniu przebarwień skórnych stosuje się następujące sposoby:

• Działania profilaktyczne.
• Suplementację doustną.
• Wybielanie przebarwień. Stosuje się substancje hamujące proces powstawania melaniny (depigmentacyjne), takie jak: arbutyna, kwasy azelainowy i kojowy, hydrochinon i jego pochodne, inhibitory tyrozynazy, czy pochodne chromanu. Działanie powyższych związków chemicznych jest oparte przede wszystkim o hamowanie aktywności tyrozynazy (enzymu potrzebnego do produkcji melaniny), regulację syntezy barwnika i jego równomierne umiejscowienie w skórze.
• Złuszczanie naskórka za pomocą:

– peelingów mechanicznych (np. mikrodermabrazja);

– peelingów fizycznych (zabiegi laserowe, gdziefale o odpowiednio dobranej długości, emitowane są przez urządzenie laserowe a następnie pochłaniane są przez barwnik w skórze. Podgrzana melanina ulega zniszczeniu i zostaje stopniowo wyeliminowana z organizmu. W efekcie, niechciane przebarwienia ulegają likwidacji.)

– peelingów chemicznych:

AHA (kwas migdałowy, kwas winowy, kwas glikolowy, kwas mlekowy, pirogronowy);

BHA (kwas salicylowy);

PHA (kwas laktobionowy, glukonolakton).

 

Więcej informacji o procesach likwidowania przebarwień znajdziesz na naszym blogu.

Skuteczne zlikwidowanie przebarwień jest możliwe tylko przez specjalistów, którzy dobiorą odpowiedni dla konkretnego przypadku, związek chemiczny lub działanie fizykoterapeutyczne. Odbywa się to po uprzedniej, specjalistycznej diagnostyce lampą Wooda w pełnej ciemni, w gabinecie. Tylko profesjonalna diagnostyka daje możliwość określenia sedna problemu i właściwej metodyki działania.

 

Pozbądź się nieestetycznych przebarwień dzięki kompletnej terapii w MW Clinic!

Mezoterapia igłowa skóry głowy – efektywny zabieg, polegający na podaniu substancji czynnej za pomocą specjalistycznej igły w miejsca obszaru zabiegowego, czyli skóry głowy. W MW Clinic wykorzystujemy m.in: preparaty witaminowe, peptydowe, z zawartością mikro i makro elementów, które dostarczają składniki niezbędne do odnowy włosa. Dzięki temu zabiegowi faza wzrostu włosa (anagenu) zostaje wydłużona z jednoczesnym zahamowaniem przedwczesnych faz spoczynku i wypadania włosów (katagenu i telogenu).